Mój najlepszy przepis na sos chiński! Zapomnij o gotowcach ze słoika

Kulinarna podróż, która zaczęła się od… katastrofy

Pamiętam to jak dziś. Moja pierwsza, ambitna próba odtworzenia smaku z ulubionej chińskiej knajpki. Chciałem zrobić idealny sos słodko-kwaśny. W głowie miałem obraz lśniącej, idealnie gęstej polewy na chrupiącym kurczaku. Co wyszło? Lepka, ciemna maź o smaku, który trudno opisać słowami, ale na pewno nie był to ten, o którym marzyłem. Koszmar. Garnek do szorowania, ja zrezygnowany, a na obiad kanapki. Byłem przekonany, że to jakaś tajemna wiedza, dostępna tylko dla azjatyckich mistrzów kuchni.

Ale wiecie co? Nie poddałem się. Coś we mnie pękło. Przecież to niemożliwe, żeby kilka prostych składników tworzyło taką magię, której nie da się powtórzyć w domu. Zacząłem eksperymentować. Lata prób i błędów, dziesiątki wariacji, rozmowy ze znajomymi, którzy mieli więcej szczęścia. I w końcu jest. Mój sprawdzony, niezawodny, absolutnie fantastyczny przepis na sos chiński, który zawsze wychodzi. Dziś dzielę się nim z Wami, żebyście mogli oszczędzić sobie tych wszystkich spalonych garnków.

Zaufajcie mi, kiedy mówię, że domowy sos słodko-kwaśny bije na głowę każdy, nawet najdroższy produkt ze sklepowej półki. To nie tylko smak, to cała filozofia. Koniec z chemią, syropem glukozowo-fruktozowym i listą składników długą jak rolka papieru toaletowego. Robiąc sos samemu, masz pełną kontrolę. To Ty decydujesz, czy ma być bardziej słodki, kwaśny, a może ostry jak diabli. To jest prawdziwa wolność w kuchni.

No dobra, do rzeczy. Jak zrobić ten idealny sos?

To jest ten moment, w którym zdradzam wszystkie sekrety. Ten przepis na sos słodko-kwaśny chiński jest bazą, którą możecie potem dowolnie modyfikować. Ale najpierw podstawy. Zbierzcie wszystko na blacie, żeby potem nie biegać w panice po kuchni z garnkiem na gazie. Gotowi?

Składniki, których będziesz potrzebować:

• Szklanka soku ananasowego – najlepiej takiego 100%, bez dodatku cukru. To on robi całą robotę i daje tę naturalną słodycz.
• Około 1/4 szklanki octu ryżowego. Jest delikatniejszy niż spirytusowy. Jak nie masz, jabłkowy też da radę, nie panikuj.
• Jakieś 3-4 łyżki dobrego keczupu. Tak, keczupu! To on nadaje piękny kolor i pomidorową głębię.
• Dwie, może trzy łyżki brązowego cukru. Można zastąpić miodem albo syropem klonowym, ja czasem tak robię.
• Łyżka, góra dwie, jasnego sosu sojowego.
• Jedna czubata łyżka mąki ziemniaczanej (albo skrobi kukurydzianej).
• Kilka łyżek zimnej wody do rozmieszania mąki.
• Szczypta soli.

A jeśli chcesz wejść na wyższy poziom, dorzuć jeszcze:

• Mały ząbek czosnku, przeciśnięty przez praskę.
• Kawałeczek świeżego imbiru, starty na tarce.
• Możesz też posiekać trochę ananasa z puszki albo świeżą, czerwoną paprykę dla fajnej tekstury.

A teraz samo przygotowanie, krok po kroku:

1. Do niedużego garnka wlej sok ananasowy, ocet, keczup, cukier i sos sojowy. Jeśli używasz czosnku i imbiru, to jest ten moment, żeby je dodać.
2. Postaw garnek na średnim ogniu i mieszaj, aż cukier się całkowicie rozpuści. Doprowadź do lekkiego wrzenia. Już teraz powinno zacząć pachnieć obłędnie!
3. I teraz najważniejszy trik, przez który poległem za pierwszym razem: zagęszczanie. W małej miseczce wymieszaj mąkę ziemniaczaną z zimną wodą. Musi powstać gładka, jednolita zawiesina bez żadnych grudek. Woda musi być zimna, inaczej zrobią się kluchy. Mówię z doświadczenia.
4. Zmniejsz ogień pod garnkiem do minimum. Jedną ręką powoli wlewaj zawiesinę z mąki, a drugą cały czas energicznie mieszaj. Nie przestawaj mieszać!
5. Gotuj jeszcze ze 2-3 minuty, ciągle mieszając, aż sos wyraźnie zgęstnieje i stanie się lśniący. Jeśli wyjdzie za gęsty, dolej odrobinę wody. Jeśli za rzadki – cóż, następnym razem daj więcej mąki. Trening czyni mistrza! Mój prosty przepis na sos chiński właśnie nabrał realnych kształtów.

Mała uwaga: mąka ziemniaczana daje bardziej przezroczysty, klarowny sos. Skrobia kukurydziana sprawi, że będzie on nieco bardziej matowy. Ja osobiście wolę efekt po mące ziemniaczanej, ale to już kwestia gustu.

Gdy klasyka się znudzi – moje patenty na wariacje

Najlepsze w domowym gotowaniu jest to, że można kombinować. Ten domowy sos chiński przepis to świetna baza do dalszej zabawy.

Jeśli lubisz, jak pali w gardle, polecam ci mój przepis na ostry sos chiński. Do gotującego się sosu dodaj posiekaną papryczkę chili (bez pestek, chyba że jesteś hardkorem) albo po prostu łyżeczkę płatków chili. Można też chlusnąć trochę srirachy. Kiedyś na imprezie sypnęło mi się za dużo chili… goście trochę płakali, ale i tak zjedli wszystko co do okruszka. To chyba dobra rekomendacja. Jeśli szukasz więcej inspiracji na jedzenie na takie spotkania, zerknij na przepisy na przekąski na imprezę.

A może masz mało czasu i potrzebujesz czegoś na szybko? Szybki przepis na sos chiński też istnieje. Po prostu pomiń czosnek i imbir, oprzyj się na pięciu podstawowych składnikach. Całość zajmie ci dosłownie 10 minut. To idealna opcja na zabiegany wtorek, kiedy marzysz o czymś lepszym niż mrożonka. W takie dni często ratują mnie też inne pomysły na szybkie i zdrowe obiady z fileta kurczaka.

Mam też znajomą, która nie je glutenu. Dla niej robię specjalną wersję. Wystarczy, że zwykły sos sojowy zamienisz na sos tamari, który jest naturalnie bezglutenowy. Reszta składników jest bezpieczna. Prosta zmiana, a radość na twarzy bezcenna. To jest mój sprawdzony przepis na sos chiński bez glutenu.

Z czym to się je? Moje ulubione połączenia

No dobrze, masz już garnek pysznego, domowego sosu. Co teraz? Możliwości są nieskończone!

Klasyk nad klasykami to oczywiście kurczak. Panierowane, chrupiące kawałki piersi z kurczaka w tym sosie to jest po prostu poezja. To idealny przepis na sos chiński do kurczaka. Serio, spróbujcie raz, a już nigdy nie zamówicie tego z dowozem. Wyobraźcie to sobie: złociste, soczyste mięso otulone słodko-kwaśną, lśniącą polewą… podane z ryżem jaśminowym. Mówiąc o ryżu, to kolejny świetny partner dla naszego sosu. Czasem, jak nie mam pomysłu na obiad, gotuję po prostu ryż, polewam go sosem, dorzucam jakieś warzywa z patelni i gotowe. Pytanie, jak zrobić sos chiński do ryżu, właśnie znalazło swoją odpowiedź.

Ten sos świetnie komponuje się też z innymi smakami Azji. Czasem podaję go z lekką, orzeźwiającą sałatką, na przykład taką jak w tym przepisie na ogórki po wietnamsku. Kontrast smaków jest niesamowity.

Ale to nie koniec! Ten przepis na sos chiński sprawdzi się też do wieprzowiny (żeberka w tym sosie to obłęd), do krewetek, do sajgonek jako dip, czy nawet do warzyw w tempurze. Robiłem też z nim kiedyś kurczaka duszonego w warzywach, co było ciekawym eksperymentem – zainspirował mnie do tego przepis na kurczaka duszonego w warzywach. Puśćcie wodze fantazji!

Co zrobić z resztkami? (O ile jakieś będą)

Zawsze robię od razu podwójną porcję. Po co? Bo połowa ląduje w czystym słoiku w lodówce i służy jako sos „na szybko” przez następny tydzień. Druga połowa to mój kulinarny „fundusz awaryjny”. Po ostygnięciu przelewam sos do woreczków strunowych albo małych pojemników i mrożę. W zamrażarce może leżeć spokojnie 2-3 miesiące.

Gdy najdzie mnie ochota, po prostu wyciągam go wieczorem do lodówki, a na drugi dzień podgrzewam delikatnie w garnku. Czasem po rozmrożeniu robi się trochę za gęsty, wtedy wystarczy dodać odrobinę wody i dobrze wymieszać. Wraca do swojej idealnej formy.

Do dzieła!

Mam nadzieję, że przekonałem Cię, że warto poświęcić te kilkanaście minut. Przygotowanie własnego sosu to ogromna satysfakcja i smak, którego nie da się podrobić. Ten przepis na sos chiński to brama do świata domowej kuchni azjatyckiej. Nie bójcie się eksperymentować, zmieniać proporcje, dodawać swoje ulubione składniki. Kuchnia to w końcu plac zabaw, prawda? Dajcie znać w komentarzach, jak wam poszło. Smacznego!