Mój przepis na placki drożdżowe, które pachną jak dom u babci

Pamiętam to jak dziś. Sobotnie poranki u babci. Zamiast budzika, z łóżka wyciągał mnie ten jeden, jedyny zapach – słodki, otulający, lekko kwaskowaty zapach rosnącego ciasta drożdżowego. To była obietnica czegoś absolutnie wyjątkowego. Obietnica puszystych, złotych placuszków, które za chwilę wylądują na talerzu, obsypane toną cukru pudru. Ten smak to dla mnie definicja beztroski i miłości.

Po latach prób i błędów, setkach spalonych i kilkunastu opadniętych placków, w końcu odtworzyłam ten smak. I dzisiaj chcę się z Wami podzielić czymś więcej niż tylko listą składników. Daję Wam mój sprawdzony, trochę sentymentalny przepis na placki drożdżowe, który zawsze się udaje. To dla mnie najlepszy przepis na placki drożdżowe pod słońcem.

Zanim włożysz ręce w mąkę

Zanim przejdziemy do konkretów, pogadajmy chwilę o magii. Bo praca z drożdżami to trochę jak czary. Trzeba je zrozumieć i polubić. Najważniejsze to cierpliwość i ciepło. Serio, ciasto drożdżowe to straszny zmarzluch, nie lubi pośpiechu, przeciągów i zimna. A składniki? Kiedyś myślałam, że to nie ma znaczenia, ale babcia zawsze powtarzała: „Z byle czego, to i bicza nie ukręcisz”. I miała rację. Świeże drożdże, które pachną tak specyficznie, a nie leżą w lodówce od miesiąca, to podstawa. Pamiętam, jak kiedyś próbowałam zrobić szybkie placki drożdżowe i zignorowałam temperaturę składników – totalna klapa. Dobrej jakości mąka pszenna, jajka od szczęśliwej kury i mleko, nie jakieś tam UHT. To wszystko ma wpływ na końcowy efekt. To właśnie te detale sprawiają, że prosty przepis na placki drożdżowe zamienia się w kulinarną poezję. Ten przepis na placki drożdżowe opiera się na prostych zasadach.

Co musisz mieć w kuchni?

Spokojnie, nie potrzebujesz sprzętu z kosmosu. Duża miska, w której ciasto będzie miało miejsce, żeby sobie swobodnie rosnąć. Drewniana łyżka albo po prostu własne ręce – wyrabianie ręczne to świetna terapia, polecam! Oczywiście mikser z hakiem też da radę i oszczędzi trochę czasu. Przyda się waga kuchenna, bo w wypiekach „na oko” czasem bywa zdradliwe. I oczywiście dobra, solidna patelnia, najlepiej z grubym dnem, która równo trzyma ciepło. Z taką armią na pewno sobie poradzisz, a ten przepis na placki drożdżowe stanie się Twoim ulubionym.

A co do składników, to lista jest krótka i prosta. Potrzebujesz około pół kilo mąki pszennej, najlepiej tortowej, typ 450 lub 500. Zawsze ją przesiewam, to taki mały rytuał, który napowietrza mąkę i sprawia, że placki są lżejsze. Do tego 25 gramów świeżych drożdży. Ja jestem fanką świeżych, ale jeśli masz tylko suche, też będzie dobrze – podobne zasady obowiązują, gdy robisz na przykład puszyste drożdżówki z suchych drożdży. Potrzebujesz jeszcze dwie szklanki mleka, koniecznie lekko ciepłego. Dwa jajka, 5 łyżek cukru, szczypta soli dla balansu i jakieś 3 łyżki oleju lub roztopionego masła. No i oczywiście olej do smażenia. Składniki w tym przepisie na placki drożdżowe są kluczowe.

Przechodzimy do działania: mój przepis na placki drożdżowe krok po kroku

Gotowi? No to zaczynamy. Ten prosty przepis na placki drożdżowe jest naprawdę łatwy do ogarnięcia.

Najpierw rozczyn, czyli serce całego przedsięwzięcia. Do miseczki kruszę drożdże, zasypuję je łyżką cukru, łyżką mąki i zalewam połową szklanki ciepłego mleka. Mieszam, aż wszystko się połączy i odstawiam w ciepłe miejsce na jakieś 15 minut. Musi urosnąć i zapienić się jak szalone. Jeśli nic się nie dzieje, to znaczy, że drożdże są martwe i niestety, trzeba zacząć od nowa. Kiedyś zignorowałam ten znak i wyszedł mi zakalec stulecia, więc uczcie się na moich błędach, bo dobry przepis na placki drożdżowe nie wybacza nieaktywnych drożdży.

Gdy rozczyn pracuje, do dużej miski przesiewam mąkę, dodaję resztę cukru i sól. Robię dołek, wlewam wyrośnięty rozczyn, resztę mleka i wbijam jajka. I teraz najlepsza część – wyrabianie! Czy ręcznie, czy mikserem, ciasto musi być gładkie, elastyczne i odchodzić od ręki. Wyrabianie to ważny element, którego żaden przepis na placki drożdżowe nie może pominąć. Na koniec dodaję olej i jeszcze chwilę wyrabiam. Konsystencja ma być dość luźna, ale nie lejąca.

Teraz ciasto musi odpocząć. Przykrywam miskę ściereczką i odstawiam w ciepłe miejsce na godzinkę, może półtorej. Musi podwoić objętość. To jest ten moment, kiedy cały dom zaczyna pachnieć.

I wreszcie smażenie! Na patelni rozgrzewam sporą ilość oleju. Ogień musi być średni, nie za duży, bo placki spalą się z zewnątrz, a w środku będą surowe. Ten placki drożdżowe na patelni przepis wymaga cierpliwości. Nakładam ciasto łyżką maczaną w oleju, formując okrągłe placuszki. Smażę z obu stron na złoty kolor. Każdy udany przepis na placki drożdżowe to efekt cierpliwego smażenia. Usmażone odkładam na ręcznik papierowy, żeby odsączyć nadmiar tłuszczu. Mój przepis na placki drożdżowe od babci zawsze zakładał smażenie na smalcu, ale olej też jest super. Ten etap to prawdziwy test cierpliwości, bo chce się jeść od razu!

Gdy najdzie cię ochota na małe szaleństwo

Podstawowy przepis na placki drożdżowe jest genialny w swojej prostocie, ale czasem mam ochotę na małe zmiany. Najczęściej robię przepis na placki drożdżowe z jabłkami. Po prostu ścieram na grubych oczkach jedno kwaśne jabłko i dodaję do ciasta tuż przed smażeniem. Pycha! Czasem zamiast mleka daję maślankę – placki wychodzą wtedy jeszcze bardziej puszyste i mają taki fajny, lekko kwaskowaty posmak, wystarczy że zmodyfikujesz ten przepis na placki drożdżowe i dodasz maślanki. A jak mam w lodówce twaróg, to robię placki drożdżowe z serem przepis jest prosty – kruszę go i mieszam z ciastem. Można też dodać cynamon, rodzynki czy świeże owoce, tak jak w sprawdzonym przepisie na domowe drożdżówki owocowe. Jak widzicie, ten przepis na placki drożdżowe to świetny punkt wyjścia do eksperymentów.

Z czym podawać te cuda?

U mnie w domu toczy się odwieczna wojna. Ja jestem zwolenniczką klasyki – tylko cukier puder. Mój mąż musi mieć kleks kwaśnej śmietany, a dzieciaki nie wyobrażają sobie placków bez dżemu truskawkowego. Czasem, jak jest sezon, na wierzchu lądują świeże maliny czy borówki. Każda wersja jest pyszna. Ważne, żeby jeść je ciepłe, bo wtedy są najlepsze, absolutnie nieziemskie. Ciepłe placuszki z tego przepisu na placki drożdżowe znikają w mgnieniu oka.

A co jeśli coś pójdzie nie tak?

Spokojnie, nawet najlepszym się zdarza. Najczęściej pytacie, dlaczego wasze placki z tego przepisu na placki drożdżowe nie są puszyste. Powodów może być kilka: za zimne składniki, martwe drożdże, albo ciasto za krótko rosło. Czasem też ciasto jest za gęste, wtedy warto dodać odrobinę mleka. Zaufajcie mi, ten przepis na placki drożdżowe jest odporny na błędy, ale warto trzymać się kilku zasad.

A czy można przygotować ciasto dzień wcześniej? Jasne! Tak, ten przepis na placki drożdżowe pozwala na przygotowanie ciasta dzień wcześniej. Po wyrośnięciu zagnieć je, schowaj do lodówki i rano będzie jak znalazł. Trzeba je tylko wyjąć godzinę wcześniej, żeby się ociepliło. A co z resztkami? Jeśli jakimś cudem coś zostanie, placki można przechowywać w zamkniętym pojemniku, a nawet mrozić. Można je mrozić, co czyni ten przepis na placki drożdżowe jeszcze bardziej praktycznym.

Smak, który łączy pokolenia

I to właściwie cała filozofia. Ten przepis na placki drożdżowe to coś więcej niż jedzenie. To zapach domu, smak dzieciństwa i sposób na zatrzymanie się na chwilę w tym pędzącym świecie. Mam nadzieję, że i w Waszych domach zagości ten aromat i że będziecie tworzyć własne, słodkie wspomnienia. Bo nic tak nie łączy jak wspólne gotowanie. Mam nadzieję, że ten przepis na placki drożdżowe zagości u was na stałe. A jeśli pokochasz ten przepis na placki drożdżowe tak jak ja, to może następnym razem skusicie się na domowe pączki? To dopiero jest przygoda!