Domowy przepis na zupę z indyka, która leczy duszę i ciało

Pamiętam to jak dziś. Każdego roku po świętach w domu zostawała nam cała góra mięsa i kości z pieczonego indyka. Kiedyś mama załamywała ręce, co z tym zrobić, a ja po cichu się cieszyłem. Bo wiedziałem, że następnego dnia na obiad będzie ONA. Najlepsza, najbardziej aromatyczna i kojąca zupa na świecie. Taka, której zapach unosił się po całym mieszkaniu i sprawiał, że od razu robiło się cieplej na sercu.

Dziś to ja jestem tym, który gotuje ten wielki gar. I chcę się z Wami podzielić tym, jak powstaje mój idealny przepis na zupę z indyka. To coś więcej niż tylko lista składników. To kawałek mojej rodzinnej historii i sposób na posiłek, który zawsze się udaje i wszystkim smakuje.

Czemu akurat zupa z indyka? Co w niej takiego jest?

No właśnie, dlaczego akurat ona? Bo to nie jest zwykłe jedzenie. To miska po brzegi wypełniona ciepłem, która potrafi rozgrzać w najgorszą pluchę. Serio, nie znam nic lepszego na przeziębienie albo po prostu na gorszy dzień. Od razu stawia na nogi. A przy okazji jest naprawdę zdrowa, bo indyk to przecież super chude mięso, pełne białka. Można jeść bez najmniejszych wyrzutów sumienia, nawet będąc na diecie. To po prostu świetny pomysł na lekki, ale sycący obiad. W sumie, jeśli szukasz inspiracji na zdrowe gotowanie, podobne lekkie zupy to zawsze dobry kierunek.

No i ten aspekt zero waste! Zamiast wyrzucać resztki po pieczeni, tworzymy z nich absolutne złoto w płynie. Aromatyczny wywar, który jest bazą dla tej pysznej zupy. To ekonomiczne, mądre i cholernie smaczne. A sam przepis na zupę z indyka jest tak uniwersalny, że można go modyfikować na setki sposobów. Nigdy się nie nudzi, obiecuję.

Skarby, których potrzebujesz do garnka

Zanim zaczniemy, zgromadźmy wszystkie potrzebne rzeczy. To proste składniki, które razem tworzą magię.

Mięso – czyli serce naszej zupy

Żeby wyszedł nam porządny przepis na zupę z indyka, potrzebujemy dobrego mięsa. Możecie użyć różnych części. Ja osobiście najczęściej sięgam po udziec z indyka, bo ma w sobie trochę więcej smaku i tłuszczyku, który jest nośnikiem tego wszystkiego co najlepsze. Z niego wychodzi najbardziej esencjonalny bulion. Ale pierś też będzie super, zwłaszcza jeśli celujecie w wersję fit. A jeśli macie resztki pieczonego indyka – korpus, skrzydła, kości – to już w ogóle jesteście w domu. Taki przepis na zupę z resztek pieczonego indyka ma najgłębszy, lekko dymny smak.

Warzywa prosto z targu (albo z lodówki)

Tutaj króluje klasyka, czyli włoszczyzna. Bez tego ani rusz. U mnie to zawsze 2-3 marchewki, 1 korzeń pietruszki, spory kawałek selera i por. Do tego oczywiście ziemniaki, bo co to za domowa zupa bez ziemniaków. Czasem, jak mam w lodówce jakiegoś samotnego brokuła albo garść fasolki szparagowej, to też wrzucam. Im więcej warzyw, tym lepiej. To właśnie sprawia, że prosty przepis na zupę z indyka z warzywami jest tak pożywny.

Sekret smaku, czyli przyprawy i zioła

Całą robotę robią tu proste dodatki. Kilka ząbków czosnku (ja daję całą główkę przekrojoną w poprzek), parę liści laurowych, kilka kulek ziela angielskiego i ziaren pieprzu. Tyle na start. A na koniec, kiedy zupa jest już prawie gotowa, wchodzi świeża zielenina. Obowiązkowo natka pietruszki, dużo natki! Czasem koperek, a jak uda mi się dorwać świeży lubczyk, to już w ogóle jest święto. Sól i świeżo mielony pieprz do smaku i tyle. Żadnej chemii, żadnych kostek rosołowych. Ten przepis na zupę z indyka broni się sam.

No to do garów! Jak zrobić tą zupę krok po kroku

Dobra, skoro mamy już wszystko, to zabierajmy się do pracy. To prostsze niż myślisz.

Krok 1: Gotujemy bulion, czyli duszę zupy

Wiele osób pyta, jak zrobić wywar na zupę z indyka, żeby był klarowny i pełen smaku. To proste. Mięso i kości wrzucamy do naprawdę dużego garnka. Zalewamy ZIMNĄ wodą, tak żeby wszystko było przykryte. I teraz najważniejsze – powoli doprowadzamy do wrzenia. Kiedy na powierzchni zaczną się pojawiać takie szare szumowiny, trzeba je cierpliwie zbierać łyżką. Błagam, nie pomijajcie tego kroku, bo od niego zależy czystość bulionu. Gdy wywar przestanie się pienić, dorzucamy opaloną nad ogniem cebulę, marchew, pietruszkę, seler i wszystkie suche przyprawy. Zmniejszamy ogień na minimum, tak żeby wywar tylko delikatnie „mrugał”, i gotujemy pod przykryciem minimum 1,5 godziny, a najlepiej dwie. Cierpliwość to klucz do sukcesu, jeśli chodzi o dobry przepis na zupę z udźca indyka.

Krok 2: Ogarniamy mięso i warzywa

Gdy bulion jest gotowy, delikatnie wyławiamy z niego mięso i warzywa. Mięso odkładamy do ostygnięcia. W tym czasie obieramy ziemniaki i resztę warzyw, które chcemy dodać do zupy, i kroimy je w kostkę. Jak mięso już nie parzy w palce, oddzielamy je od kości i rwiemy na mniejsze kawałki. To taka trochę medytacyjna robota, ale naprawdę ją lubię. A bulion najlepiej przecedzić przez gęste sitko, żeby był idealnie czysty.

Krok 3: Łączymy wszystko w całość

Do czystego bulionu wrzucamy pokrojone ziemniaki i marchewkę. Gotujemy, aż będą prawie miękkie. Wtedy można dorzucić inne dodatki. Jeśli marzy wam się przepis na zupę z indyka i ryżu, to teraz jest ten moment, żeby go wsypać. To samo z drobnym makaronem. Gotujemy wszystko razem jeszcze z 10-15 minut. Na sam koniec doprawiamy solidnie solą i pieprzem.

Krok 4: Wielki finał

Gdy warzywa i dodatki są już miękkie, wrzucamy do zupy nasze porwane mięso z indyka. Mieszamy, dorzucamy ogromną garść posiekanej natki pietruszki i/lub koperku. Jeszcze chwila na małym ogniu, żeby smaki się połączyły, i gotowe. Wasz idealny przepis na zupę z indyka właśnie się zmaterializował.

Co zrobić, żeby zupa się nie znudziła? Moje patenty

Podstawowy przepis na zupę z indyka jest genialny, ale czasem mam ochotę na małe zmiany. Oto kilka moich ulubionych wariacji.

Czasem mam ochotę na coś aksamitnego i wtedy z pomocą przychodzi mój przepis na kremową zupę z indyka. Po prostu po ugotowaniu wszystkiego (bez ziemniaków i makaronu), wyjmuję mięso, a resztę blenduję na gładziutki krem. Potem dodaję chlust śmietanki 30%, dorzucam z powrotem mięso i jest obiad jak z restauracji. Jeśli lubicie takie klimaty, spróbujcie też zrobić kremową zupę ze szpinaku.

A jak gotuję dla dzieciaków, to wiadomo – musi być delikatnie. Wtedy powstaje prosty przepis na zupę z indyka dla dzieci. Używam tylko chudej piersi, wszystko kroję w drobną kosteczkę i obowiązkowo dodaję makaron w kształcie literek albo zwierzątek. Znika z miseczek w pięć minut. To fajna odmiana od innych rodzinnych hitów, jak choćby zupa z pulpetami.

Dla tych, co liczą kalorie, jest też przepis na dietetyczną zupę z indyka. Rezygnujemy wtedy z zasmażek, śmietany i ziemniaków, a dajemy więcej warzyw i chudego mięsa. Taka zupa jest lekka, ale wciąż bardzo sycąca.

A jak nie mam czasu na stanie przy garach, to ratuje mnie szybkowar albo gotowy bulion. Wtedy powstaje przepis na szybką zupę z indyka, która jest gotowa w mniej niż godzinę. Podobnie sprawa wygląda, jeśli macie w kuchni pomocnika – przepis na zupę z indyka Thermomix to już w ogóle bajka, bo maszyna robi większość roboty za nas.

Parę słów o przechowywaniu i podawaniu

Ja często gotuję wielki gar w niedzielę i mam obiad na dwa, trzy dni z głowy. Ta zupa na drugi dzień jest nawet lepsza, jak się wszystkie smaki „przegryzą”. W lodówce, w szczelnym pojemniku, postoi spokojnie 3-4 dni.

Można ją też mrozić! To super opcja, żeby mieć coś pysznego na czarną godzinę. Tylko jedna rada – mroźcie samą bazę, bez ziemniaków czy makaronu, bo po rozmrożeniu robią się takie… no, niedobre. Dodacie je sobie na świeżo, jak będziecie ją odgrzewać. Zupę podaję zawsze gorącą, posypaną świeżą zieleniną. Czasem robię do niej grzanki z czerstwego chleba z czosnkiem. Poezja.

To co, gotujemy?

Mam wielką nadzieję, że ten mój przydługi wywód i przepis na zupę z indyka zainspiruje Was do działania. Dla mnie to danie to kwintesencja domowej, prawdziwej kuchni – prostej, niedrogiej, sycącej i, co najważniejsze, robionej prosto z serca. Spróbujcie, a zobaczycie, że to naprawdę najlepszy przepis na zupę z indyka, jaki istnieje. Smacznego!