Mój sprawdzony sok pomidorowy na zimę. Zamknij lato w słoiku!

Pamiętam to jak dziś. Koniec sierpnia, kuchnia babci cała pachniała gotowanymi pomidorami. Ogromny gar parował na piecu, a babcia, z zarumienionymi policzkami, przecierała gorącą masę przez wielkie sito. Ten zapach… to był dla mnie oficjalny koniec lata i zapowiedź nadchodzącej jesieni. I chociaż minęło tyle lat, co roku, gdy tylko pomidory na straganach są najtańsze i najsmaczniejsze, sama zamieniam swoją kuchnię w małą przetwórnię i robię własny sok pomidorowy na zimę.

Bo domowy sok pomidorowy na zimę to coś więcej niż napój. To wspomnienie, to smak słońca, który ratuje mnie w najciemniejsze, zimowe dni. Sklepowe kartony mogą się schować.

Po co ten cały zachód?

Może sobie myślicie – po co tyle zachodu, żeby zrobić sok pomidorowy na zimę? Przecież półki w sklepach uginają się od soków. No właśnie. Kiedyś też tak myślałam, dopóki nie przeczytałam składu jednego z nich. Cukier, regulatory kwasowości, woda na drugim miejscu… To nie to. To nie ten smak. Robiąc własny sok pomidorowy na zimę, mam 100% pewności, co jest w środku. Same pomidory, odrobina soli, może jakieś zioło. I tyle.

To bomba witaminowa, pełna likopenu, który podobno jest zdrowszy po podgrzaniu. Ale dla mnie najważniejszy jest smak. Gęsty, intensywny, prawdziwie pomidorowy. Kiedy w styczniu robię z niego zupę, cała rodzina pyta, skąd mam tak dobre pomidory. A ja tylko uśmiecham się pod nosem, bo wiem, że to mój sekret zamknięty w słoiku. To jest właśnie mój idealny sok pomidorowy na zimę. To jest prawdziwy luksus, który kosztuje tylko trochę pracy. A satysfakcja, kiedy patrzysz na równe rzędy słoików w spiżarni, jest po prostu bezcenna. To mój sposób na oszukanie zimy i posiadanie własnych, pysznych przetworów!

Wszystko zaczyna się od pomidora

To one są sercem całego przedsięwzięcia i od nich zależy, jaki będzie nasz sok pomidorowy na zimę. Zapomnijcie o idealnych, szklarniowych kulkach bez smaku. Tu trzeba poszukać prawdziwych skarbów. Ja swoje znajduję na lokalnym targu, u pani, która sprzedaje warzywa ze swojego ogródka. Najlepsze są te mięsiste odmiany, jak Roma czy San Marzano, bo mają mało wody i pestek. Ale moim absolutnym faworytem jest nasz polski pomidor malinowy. Tak, wiem, ma więcej soku, ale ten jego słodki smak jest nie do podrobienia. Mój idealny sok pomidorowy na zimę powstaje właśnie z pomidorów malinowych. Szukajcie owoców, które są ciężkie, mocno czerwone i pachną słońcem. Unikajcie tych z zielonymi piętkami czy jakimikolwiek plamkami – to wszystko potem wyjdzie w smaku.

Do tego tylko sól, pieprz i może szczypta cukru, jeśli pomidory są trochę kwaśniejsze. Czasem dorzucam listek laurowy albo kilka gałązek świeżej bazylii, ale to już fanaberie. Pamiętajcie też, żeby wszystko było super czyste. Każdy słoik, każda łyżka. Inaczej cała praca na marne.

Jak ja robię sok? Moje sprawdzone sposoby

Jak zrobić sok pomidorowy na zimę? Sposobów jest kilka, a ja przez lata przetestowałam chyba wszystkie.

Klasyka, czyli tak jak robiła to babcia

To mój ulubiony, najbardziej sentymentalny sposób. Pomidory myję, kroję na ćwiartki, wrzucam do wielkiego gara (serio, musi być wielki, bo lubią kipieć!) i gotuję na małym ogniu. Bez wody, same puszczą sok. Gotuję je tak z pół godziny, aż się rozpadną. I tu zaczyna się zabawa. Gorącą masę trzeba przetrzeć. Kiedyś robiłam to ręcznie przez sito, co było koszmarem. Teraz mam taki specjalny ręczny przecierak, który oddziela skórki i pestki. To najlepszy gadżet, jaki kupiłam. Przetarty, gładki mus wraca na ogień. Doprawiam go solą i pieprzem, czasem dodaję trochę zeszklonej na maśle cebulki dla głębszego smaku. To jest moment, kiedy można stworzyć idealny sok pomidorowy na zimę z dodatkiem przypraw – oregano, tymianek, co kto lubi. Gotuję jeszcze z 15 minut, żeby trochę odparował i zgęstniał. I gotowe. Gorący sok pomidorowy na zimę przelewam do słoików. To jest ten najlepszy przepis na sok pomidorowy na zimę, który zawsze wychodzi.

Wersja dla leniwych – na surowo

Jeśli zastanawiacie się, jak zrobić sok pomidorowy na zimę bez gotowania, to jest opcja dla was. Potrzebna będzie sokowirówka albo, jeszcze lepiej, wyciskarka wolnoobrotowa. Pomidory myjemy, kroimy i wrzucamy do maszyny. Sok wychodzi od razu, jest klarowny i ma bardzo świeży smak. Ale jest jedno „ale”. Taki sok trzeba od razu bardzo dokładnie pasteryzować, bo nie przeszedł wstępnej obróbki cieplnej. Jest też rzadszy. Ja go robię rzadziej, raczej do picia na bieżąco, ale jeśli macie nadmiar pomidorów i mało czasu, to jest to jakaś metoda. To świetny sposób na szybki sok pomidorowy na zimę.

Pomocnik w kuchni – Thermomix

Nie będę ukrywać, od kiedy mam Thermomix, robienie soku stało się o wiele prostsze. Wrzucam pomidory, miksuję, ustawiam gotowanie i praktycznie samo się robi. Potem przecieram przez koszyczek, żeby pozbyć się pestek. To ogromna oszczędność czasu i bałaganu. Taki sok pomidorowy na zimę z Thermomix jest idealnie gładki. Proces jest ten sam – gotowanie, doprawianie, ale wszystko w jednym naczyniu. To chyba najwygodniejszy sposób na sok pomidorowy na zimę.

Pasteryzacja, czyli moment prawdy

A teraz najważniejszy moment, od którego zależy, czy nasz sok pomidorowy na zimę przetrwa zimę. Pasteryzacja. Brzmi groźnie, ale to nic trudnego, trzeba tylko trzymać się zasad. Bez tego nasz pyszny sok pomidorowy na zimę w słoikach po prostu się zepsuje. Zanim zaczniecie, słoiki i zakrętki muszą być idealnie czyste i wyparzone. Ja wkładam je do piekarnika na 100 stopni na kwadrans.

Są dwie szkoły pasteryzacji:

Pierwsza to pasteryzacja na mokro, w garnku. Na dno dużego gara kładę starą ścierkę. Ustawiam na niej słoiki tak, żeby się nie stykały. Zalewam ciepłą wodą do 3/4 wysokości słoików i gotuję. Od momentu, kiedy woda zacznie bulgotać, liczę jakieś 20 minut dla słoików półlitrowych. Potem ostrożnie wyjmuję, ustawiam do góry dnem na blacie i zostawiam, żeby ostygły. To jest moment prawdy – słychać charakterystyczne „pyk!”, kiedy zakrętki się zassą. Muzyka dla moich uszu.

Druga opcja to pasteryzacja na sucho, w piekarniku. Słoiki ustawiam na blaszce, wkładam do piekarnika nagrzanego do 120 stopni i „piekę” przez około pół godziny. Ważne: po tym czasie wyłączam piekarnik, ale słoiki zostawiam w środku aż do całkowitego wystygnięcia. Gwałtowna zmiana temperatury mogłaby spowodować, że popękają. To chyba najprostsza metoda, jeśli robicie większą partię. Prawidłowa pasteryzacja soku pomidorowego na zimę to absolutna podstawa.

Gdzie trzymać te skarby?

Udało się! Słoiki zamknięte, ostygły, zakrętki wklęsłe. Teraz pytanie: jak przechować sok pomidorowy na zimę, żeby się nie zepsuł? Moje słoiki lądują w piwnicy. Tam jest ciemno i chłodno. Jeśli nie macie piwnicy, nada się każda chłodna szafka, byle daleko od kaloryfera i słońca. Taki domowy sok pomidorowy na zimę bez konserwantów postoi spokojnie rok, a nawet dłużej. Zawsze przed otwarciem sprawdzam wieczko. Jeśli jest wybrzuszone albo po otwarciu czuję dziwny zapach – nie ma litości, zawartość ląduje w koszu. Bezpieczeństwo jest najważniejsze.

Do czego go używać?

No dobrze, a co robić z tymi wszystkimi słoikami? Oczywiście, można go po prostu pić, doprawiony solą, pieprzem i odrobiną tabasco. Ale to dopiero początek przygody! Mój sok pomidorowy na zimę to przede wszystkim baza do najlepszej na świecie zupy pomidorowej. Jest też niezastąpiony do sosów do makaronu, do leczo czy gulaszu. Czasem robię na jego bazie drink Krwawa Mary – to już wersja dla dorosłych. Wystarczy dodać kilka łyżek do duszonego mięsa, a całe danie nabiera zupełnie innego wymiaru. To taki mój uniwersalny, kuchenny wspomagacz.

Wasze pytania

Często dostaję od was pytania, więc zbiorę tu te najpopularniejsze.

Czy muszę obierać pomidory?

Absolutnie nie! To strata czasu. Jeśli używasz przecieraka albo sita, skórki i pestki same zostaną oddzielone. Szkoda życia na obieranie pomidorów.

Mogę dodać inne warzywa?

Pewnie! To świetny pomysł. Ja czasem dodaję marchewkę dla słodyczy albo kawałek selera dla aromatu. Papryka też się super sprawdza. Trzeba tylko pamiętać, że dodatek innych warzyw może wymagać ciut dłuższej pasteryzacji.

Mój sok się rozwarstwił, czy jest zepsuty?

Nie, skąd! To najlepszy dowód na to, że jest naturalny. Po prostu cięższy miąższ opada na dno. Wystarczy wstrząsnąć słoikiem przed otwarciem i wszystko wróci do normy.

Co zrobić, gdy sok jest za rzadki?

Pogotować go jeszcze chwilę bez przykrycia. Woda odparuje i sok ładnie zgęstnieje. A jak za gęsty? Po otwarciu można go rozcieńczyć odrobiną wody.

Można go mrozić?

Jasne, mrożenie to super alternatywa. Ja czasem mrożę sok w pojemnikach na lód – mam wtedy idealne porcje do sosu. Pamiętajcie tylko, żeby nie nalewać płynu do pełna, bo zamarzając zwiększy objętość.

Na koniec słowo ode mnie

Wiem, cały ten proces może wydawać się skomplikowany i pracochłonny. Ale uwierzcie mi na słowo – warto. Kiedy w środku zimy otworzycie słoik, a wasza kuchnia wypełni się zapachem lata, poczujecie ogromną satysfakcję. Ten smak jest nie do podrobienia. Taki domowy sok pomidorowy na zimę to coś, co łączy pokolenia i pozwala zachować najlepsze wspomnienia. Zachęcam was do eksperymentów w kuchni. Zróbcie chociaż kilka słoików na próbę. Gwarantuję, że za rok zrobicie dwa razy tyle.