Gofry Drożdżowe, czyli zapach weekendu. Mój sprawdzony przepis na chrupiące i puszyste cuda.

Pamiętam te sobotnie poranki. Budził mnie nie budzik, a zapach. Słodki, maślany, z nutą drożdży… zapach gofrów, które piekła moja mama. To był znak, że zaczyna się weekend i nie trzeba się nigdzie spieszyć. Te gofry były inne niż wszystkie. Niesamowicie puszyste w środku, a z zewnątrz tak chrupiące, że każdy kęs był małą symfonią. Dzisiaj chcę się z Wami podzielić tym wspomnieniem i przepisem, który odtworzyłam po latach. To coś więcej niż jedzenie, to czysta magia. Zapomnijcie o gotowych mieszankach z torebki. Pokażę Wam, jak stworzyć prawdziwe gofry drożdżowe, które skradną serca Waszych domowników. Gotowi na małą podróż w czasie?

Czemu akurat drożdżowe? Moje małe odkrycie

Świat gofrów jest ogromny, to prawda. Są belgijskie, bąbelkowe, na proszku, na sodzie… Ale dla mnie te drożdżowe to zupełnie inna liga. Czym one się tak właściwie różnią? Cała tajemnica tkwi w cieście, które dzięki drożdżom dostaje czasu, żeby sobie spokojnie popracować. To właśnie ten proces fermentacji nadaje im tej niesamowitej lekkości, puszystości i takiego charakterystycznego, lekko kwaskowatego posmaku, którego nie da się podrobić. Gofry na proszku do pieczenia są spoko, ale często wychodzą takie bardziej zbite, trochę jak ciasto. Drożdżowe są jak chmurka zamknięta w chrupiącej skorupce.

Trzeba im poświęcić trochę więcej czasu, to fakt. Ale uwierzcie mi, ten smak i konsystencja są warte każdej minuty czekania. To jest właśnie ten przepis na gofry drożdżowe, który sprawia, że czuję się jak mistrzyni kuchni. Jeśli chcecie porównać, jak bardzo się różnią, możecie zerknąć na klasyczny przepis na gofry domowe, żeby poczuć tę różnicę. Ale ostrzegam, drożdżowe uzależniają!

Co będzie nam potrzebne do tej magii?

Żeby upiec najlepsze gofry drożdżowe, musicie zaopatrzyć się w kilka prostych składników. Nic wymyślnego, większość pewnie macie w domu. Ale ich jakość ma znaczenie, serio. Dobre masło, świeże jajka… to czuć w smaku.

Sercem tego przepisu jest oczywiście mąka. Ja najczęściej sięgam po zwykłą pszenną tortową, typ 450, bo jest najdelikatniejsza. No i drożdże – to one są naszymi małymi pomocnikami. Możecie użyć świeżych (ja wolę, mają taki fajny zapach) albo suchych, oba warianty działają. Później Wam powiem, jak ogarnąć ten przepis na gofry drożdżowe z suchych drożdży. Do tego mleko, a jeszcze lepiej maślanka! Gofry drożdżowe na maślance to już w ogóle poezja smaku, wychodzą jeszcze delikatniejsze. Do tego jajka, żeby wszystko się ładnie skleiło, roztopione masło dla smaku i bogactwa, trochę cukru i szczypta soli, żeby zrównoważyć słodycz. To naprawdę proste.

A jeśli macie ochotę na małe szaleństwo, możecie trochę podrasować smak. Czasem dodaję do ciasta prawdziwą wanilię (tę z laski, nie ekstrakt), startą skórkę z cytryny dla orzeźwienia albo szczyptę cynamonu, zwłaszcza jesienią. To takie małe detale, które sprawiają, że ten podstawowy przepis na gofry drożdżowe staje się Waszym własnym.

No to do dzieła! Robimy ciasto krok po kroku

Dobra, koniec gadania, czas zakasać rękawy. Zrobienie ciasta jest proste, ale wymaga odrobiny cierpliwości. To jest ten moment, kiedy w kuchni zaczyna dziać się magia. Oto mój sprawdzony przepis na gofry drożdżowe, z którym na pewno sobie poradzicie.

Najpierw budzimy drożdże do życia. To kluczowy moment, więc skupcie się. Jeśli macie świeże drożdże, rozkruszcie je do kubeczka, dodajcie łyżeczkę cukru i zalejcie to mniej więcej 1/4 szklanki ciepłego mleka. Ciepłego, nie gorącego! Jak je poparzycie, to będzie po ptokach. Mieszamy i odstawiamy w ciepłe miejsce na jakieś 10-15 minut. Jak na wierzchu pojawi się taka fajna pianka, to znaczy, że drożdże żyją i są gotowe do pracy. To podstawa, żeby ten przepis na gofry drożdżowe w ogóle się udał.

Gdy nasz rozczyn sobie pracuje, w dużej misce mieszamy mąkę, resztę cukru i sól. Robimy dołek i wlewamy tam nasz spieniony rozczyn. Dodajemy też roztopione i ostudzone masło, jajka i resztę mleka lub maślanki. Ja na początku mieszam wszystko łyżką, a potem wyrabiam ręcznie. To taka mała terapia, serio. Ciasto trzeba wyrabiać jakieś 10 minut, aż będzie gładkie i elastyczne. Ma być dość gęste i trochę lepkie, ale powinno ładnie odchodzić od ręki. Można też użyć miksera z hakiem, nie obrażę się. Dobrze wyrobione ciasto to już połowa sukcesu.

Teraz najtrudniejsza część – czekanie. Wyrobione ciasto przykrywamy ściereczką i odstawiamy w ciepłe miejsce, bez żadnych przeciągów. Musi podwoić swoją objętość, co zajmie mu godzinę, może dwie. Nie poganiajcie go. Cierpliwość to cnota, a w przypadku ciasta drożdżowego to absolutna konieczność. Jak ciasto pięknie wyrośnie, to znaczy, że za chwilę zjecie najlepsze gofry w swoim życiu. To mój ulubiony przepis na gofry drożdżowe właśnie za ten moment oczekiwania.

A co jeśli… czyli małe wariacje na temat ciasta

Ten podstawowy przepis na gofry drożdżowe jest super, ale można go trochę modyfikować. Jak już wspominałam, gofry drożdżowe na maślance to mój hit. Maślanka sprawia, że są jeszcze bardziej wilgotne i delikatne. Czasem, jak nie mam maślanki, dodaję trochę kwaśnej śmietany albo jogurtu naturalnego. Też działa. Jeśli macie w domu Thermomixa, to życie staje się prostsze. Wrzucacie wszystko i on robi całą brudną robotę za was. Gofry drożdżowe z Thermomixa to świetna opcja dla zabieganych. W internecie znajdziecie niejeden przepis na gofry drożdżowe dostosowany do tego urządzenia. A dla osób na diecie bezglutenowej? Też jest nadzieja! Trzeba pokombinować z mieszankami mąk bezglutenowych i dodać trochę gumy ksantanowej, żeby ciasto się kleiło. To trochę trudniejsze, ale da się zrobić.

Pieczemy! Tajemnice chrupiącej skórki

Samo ciasto to jedno, ale prawdziwy test przychodzi przy gofrownicy. To od pieczenia zależy, czy gofry będą idealnie złociste i chrupiące.

Wybór gofrownicy ma znaczenie. Ja mam taką starą, po babci, ale daje radę. Najważniejsze, żeby miała dużą moc i dobrze się nagrzewała. Zanim wlejecie pierwszą porcję ciasta, rozgrzejcie ją na maksa, przynajmniej przez 5 minut. Musi być gorąca! Ja zawsze smaruję płyty odrobiną oleju za pomocą pędzelka, zwłaszcza przed pierwszym gofrem. Potem już zwykle nie trzeba. To ważna część każdego przepisu na gofry drożdżowe.

Jak nakładać ciasto? Ja daję jakieś 2-3 duże łyżki na jednego gofra. Ciasto jest gęste i puszyste, więc ładnie się rozprowadzi. Zamykamy i pieczemy jakieś 3 do 5 minut. Czas zależy od mocy waszej gofrownicy. Nie otwierajcie jej co chwilę! Dajcie gofrom spokojnie się upiec. Będą gotowe, jak nabiorą pięknego, złotobrązowego koloru. Wtedy też para przestaje tak intensywnie buchać z gofrownicy. To jest ten przepis na gofry drożdżowe chrupiące, o którym marzyliście.

A jak uzyskać ten słynny efekt: chrupkie na zewnątrz, puszyste w środku? Po pierwsze, dobrze wyrośnięte ciasto. Po drugie, gorąca gofrownica. A po trzecie, i to jest mega ważne, upieczone gofry odkładajcie na kratkę do studzenia. Nigdy jeden na drugim, bo zaparują i zmiękną. A tego nie chcemy! Ta prosta sztuczka sprawi, że nawet po godzinie będą chrupiące. To chyba najlepszy przepis na gofry drożdżowe puszyste i chrupiące zarazem.

Finał, czyli z czym to się je?

Najlepsza część programu! Kiedy gofry są gotowe, można zaszaleć z dodatkami. U nas w domu to zawsze mała uroczystość. Klasyka to oczywiście bita śmietana i świeże owoce – truskawki, maliny, borówki. Cukier puder to mus.

Ale co podać do gofrów drożdżowych, żeby było ciekawiej? Ja uwielbiam z sosem czekoladowym, gałką lodów waniliowych i posiekanymi orzechami. Mój mąż z kolei je z syropem klonowym i bekonem! Na śniadanie super pasują z jogurtem greckim i miodem. Możliwości są nieskończone. Każdy przepis na gofry drożdżowe zyskuje na wartości, gdy dodamy do niego ulubione dodatki.

A co, jeśli zrobicie za dużo? Bez obaw. Wystudzone gofry można przechowywać w szczelnym pojemniku dzień lub dwa. Ale najlepszym sposobem jest mrożenie. Wkładam je do woreczków strunowych, oddzielając papierem do pieczenia. Jak mam ochotę na gofra, wyciągam jednego prosto z zamrażarki i wrzucam do tostera albo na chwilę do gorącej gofrownicy. Wychodzą jak świeżo upieczone! To taki mój sposób na przepis na szybkie gofry drożdżowe w środku tygodnia.

Coś poszło nie tak? Najczęstsze problemy

Nawet z najlepszym przepisem czasem coś może pójść nie tak. Ale bez paniki, na wszystko jest sposób. Oto kilka problemów, na które możecie natrafić.

Ciasto nie rośnie? Najpewniej wina leży po stronie drożdży. Albo były za stare, albo zalaliście je za gorącym mlekiem. Upewnijcie się też, że ciasto stoi w ciepłym miejscu. Czasem po prostu trzeba dać mu więcej czasu. Jeśli nic nie pomaga, niestety, trzeba zacząć od nowa z nowymi drożdżami. Taki już urok pracy z żywymi kulturami. Ale dobry przepis na gofry drożdżowe jest wart tej odrobiny ryzyka.

Gofry przywierają do gofrownicy? To koszmar każdego gofromaniaka. Przyczyna jest zazwyczaj prosta: za słabo rozgrzana gofrownica. Musi być naprawdę gorąca! Druga opcja to zniszczona powłoka – wtedy trzeba posmarować ją olejem przed każdą porcją. Sprawdźcie też, czy ciasto nie jest za rzadkie. Ten przepis na gofry drożdżowe daje dość gęste ciasto, które nie powinno sprawiać problemów.

Czy mogę zrobić ciasto dzień wcześniej? Oczywiście! To super patent. Po wyrobieniu i pierwszym rośnięciu, wstawcie miskę z ciastem (przykrytą folią) do lodówki na całą noc. Rano wystarczy wyjąć je na jakieś pół godziny przed pieczeniem, żeby doszło do temperatury pokojowej. I macie świeże, pachnące gofry na śniadanie bez porannego bałaganu. To sprawia, że ten przepis na gofry drożdżowe jest jeszcze bardziej genialny.